Week 7

DAG 1 We maken kennis met onze Duitse buurman, drie kilometer verder op. Hij is een vuurtje aan het stoken in de tuin. Even de auto aan de kant zetten en een praatje maken. De kennismaking verloopt eerst wat stroef, maar wanneer we vertellen waar we vandaan komen breekt het ijs. Hij is een alleenstaande man. Heeft zich verdiept in duurzame energie. Geeft hier ook les in en is vaak op reis door Europa. Als hij thuis is mogen we ten allen tijde een beroep op hem doen voor eventuele hulp. Heel aardig. We hebben echter nog maar 1 week te gaan en hopen dat dit niet nodig is. DAG 2 Vandaag pakken we de auto en gaan een stukje kust ten zuiden van Odeceixe verkennen. Aljezur is onze eerste stop. Een stadje tegen een heuvel aangebouwd. Via smalle kronkelige straatjes met witte huisjes komen we bij een kasteelruine op de top van een heuvel. Een prachtig uitzicht is de beloning van een pittige klim. We vervolgen onze reis en stappen uit bij Praia da Amoreira, een mooi strand in een baai bij een uitmonding van een rivier. Een kustweg brengt ons vervolgens naar Monte Clerigo. Een dorpje waar ik spontaan verliefd op wordt. Gelegen aan een mooi strand. Niet toeristisch. Puur en eenvoudig. Via een kustweg met een prachtig uitzicht op zee rijden we naar Arifana. Onderweg nog even een stop om van het mooie uitzicht te genieten. Er komt een oude Nederlandse auto aangereden, met een evenzo oude caravan er achteraan. Een jongen stapt uit. We maken een praatje. Op zijn eentje trekt hij deze winter door Zuid Portugal en Spanje. Een vrijbuiter. Do'nt worry, be happy is zijn leefstijl. Onze laatste stop is Praia do Arifana. Een geliefd golfsurfers oord. Vanaf een hoge rotspunt kijken we neer op een strand met wel honderd surfers. DAG 3 Ons oppashuis is tegen een helling aan gebouwd. Vanaf de veranda kijken we in een dal. Onderlangs loopt een beekje. Nu nog droog, maar in de winter een stromende beek. Achter de beek loopt een zandpad. Vandaag rijdt er een auto over het pad. Waarschijnlijk mensen op zoek naar de vruchtjes van de Medronho (aardbei) boom. De vruchtjes zijn nu rijp. We komen de struiken overal tegen. Van de vruchten wordt jam gemaakt, maar ook een drankje gebrouwen met een zeer hoog alcohol percentage. DAG 4 Vanmorgen even geen elektriciteit. Het is mijn schuld. Gisteren heb ik gestofzuigd terwijl de zon niet scheen. De batterij geeft een negatieve stand aan. Gelukkig komt vanachter de wolken de zon te voorschijn en laadt de batterij weer op. We juichen iedere zonnestraal toe. Het leert ons heel bewust met energie om te gaan. Dag 5 Gisteren een tuusbluufdag, vandaag een eropuutgaandag. We gaan weer een stukje Portugese kust verkennen. Deze keer ten noorden van Odeceixe. In Vila Nova de Milfontes drinken we een kopje koffie op een terras. Almograve is onze eerste stop aan de kust. Hoog op de rotsen kijken we neer op een onstuimige zee. Er loopt een weg met uitzicht over de zee naar het zuiden. Eerst verhard, daana onverhard met een groot aantal kuilen. Waar gaat deze weg naar toe? We rijden door, onze nieuwsgierigheid is gewekt. Het eindpunt is zeer verrassend. We komen bij een kleine baai ingeklemd tussen hoge rotsen. Er staan een aantal primitieve houten vissershuisjes.Tegen een trailerhelling liggen twee bootjes. Het enige teken van leven zijn twee poezen, die miauwend naar ons toe komen. De vissers zijn waarschijnlijk op zee. We vervolgen onze weg naar Cabo Sardao. Aan de voet van een vuurtoren parkeren we de auto. Ook hier weer een prachtig uitzicht op zee. Drie ooievaars hebben hun nest gebouwd op een smalle rots. Staand op een poot houden ze de wacht. Ook hoog op de rotsen en pal aan zee ligt een voetbalveld. Gras maaien is niet nodig, want er wordt op zand gespeeld. De club heeft extra ballen aangeschaft. Schiet je een bal over het doel dan zal hij in zee belanden en koers zetten naar Amerika. Dag 6 Ik sta in de rij bij de slagerij van de supermarkt. Vol verbazing hoor ik de bestelling van een Indische man aan. Vijf hele kippen en twee kalkoenen. Alles wordt in een grote plastic zak verpakt. Ik val in het niet met mijn half pond gehakt en twee coteletjes. In Sao Teotonio wonen veel inwoners afkomstig uit Indie en Nepal. Vaak mannen, soms geleed in traditionele kledij, comleet met een tulband rond hun hoofd. Ze hebben werk gevonden in de kassen waar fruit en groente wordt verbouwd. Pal achter de kust liggen uitgebreide kassencomplexen. Het zijn doorwaai kassen. Ze hebben alleen een plastic overkapping. DAG 7 Wat hebben we een rustig bestaan! 's Morgens om 8 uur verlaten we de slaapzolder. Onder aan de trap wachten ons twee kwispelende honden op. Een warm begin van de dag. Een kattenwasje en aankleden. De poezen verzorgen en op stap met de honden. Iedere morgen genieten we van deze wandeling in de natuur. Ontbijt voor de honden en voor onszelf. Daarna koud water aftappen van de boiler en douchen met warm water. Na dit vaste ochtendritueel doet Freek wat klusjes rondom het huis en ik in het huis. Na dit alles hebben we de hele dag voor ons zelf. Als de zon schijnt zitten we buiten. Dat is in november nog goed te doen. Om 17 uur krijgen de honden weer eten en maken we een wandeling bovenlangs. Keer op keer genieten we van het prachtige uitzicht. Na de wandeling eten koken en binnen blijven. Het is om 18.30 uur donker. Warm eten, afwassen en daarna lezen. Boek 10 is aan de beurt. Om 22.30 klimmen we de trap op naar de slaapzolder en kruipen daar onder het wolletje. Een uitrustdag is weer voorbij.